Data dodania: śr., 11/24/2010 - 20:09

Rozwój cywilizacyjny człowieka nieuchronnie prowadzi do zmian w otaczającym nas świecie. Wileńszczyzna jawi się nam jako obszar wielokulturowy zarówno teraz jak i w przeszłości. Polacy, Litwini, Rosjanie, Żydzi, Tatarzy, Ormianie, Cyganie - to prawdziwa Jerozolima północy. Tu w obszarze rejonu solecznickiego spotykamy te wszystkie nacje, z ich zaletami, z wadami, swoim widzeniem świata, wreszcie wpływem na otaczający ich krajobraz.
W ostatnim siedemdziesięcioleciu doszło jednak do olbrzymich przekształceń w krajobrazie. Wkroczenie sowietów na te obszary w 1939r. zapoczątkowało niespotykaną dewastację obiektów kultury materialnej. Znikały wsie, dworki, pałace, zamki, znikały kapliczki, przydrożne krzyże, cmentarze, znikały drogi, zabudowania, studnie przydomowe, ogrody, sowiecki walec niszczył wszystko…. Wreszcie znikali ludzie. Za tym wszystkim kryły się ludzkie dramaty, wywózki, eksterminacja, upodlenie i … kreowanie sowieckiej rzeczywistości.
Przez miniony okres tylko rejonie solecznickim zniknęło z powierzchni ziemi niemal dwieście wsi, zaścianków, okolic, osad młyńskich, leśniczówek i gajówek, karczem, słowem miejsc gdzie zamieszkiwali i przebywali ludzie.
W tym okresie nie powstał żaden nowy kościół, odbudowano, ale już w innym miejscu kościół w Solecznikach, zniknęło z powierzchni ziemi wiele cmentarzy wiejskich przede wszystkim takich rodzinnych…. Zostały zniszczone lub zdewastaowane ziemiańskie dworki, stawy rybne, młyny, zabudowania gospodarcze nie tylko folwarczne, wycięto kolejne obszary leśne. Na stale zainstalowano w Puszczy Rudnickiej poligon wojskowy, gdzie wg naocznych świadków doszło do bezpowrotnych przekształceń w krajobrazie.

Data dodania: sob., 08/28/2010 - 23:02

Tak zwane cepeliny na niedzielę (wg przepisu Łarysy Danulewicz)
Farsz z tarkowanych ziemniaków, skrobia z wodą z ziemniaków odciśnięta przez gazę. Odciśnięty płyn po odstaniu musi być zlany, a skrobia z dna naczynia dodana do masy ziemniaczanej razem z jajkiem, solą, łyżką mąki, dwa obrane odgotowane ziemniaki, masę wymieszać.
Przygotować nadzienie do masy ziemniaczanej. Mięso wieprzowe chude pokrajane drobno nożem z dodatkiem pokrojonej w kostkę słoniny, farsz wymieszać z solą, pieprzem, majerankiem. Z ziemniaków nadziewanych farszem uformować gałki wielkości niedużych bułeczek-cepelinów.
Cepeliny ze wszystkich stron obsmażyć w tłuszczu aż się zrumienią, złożyć do żeliwnego bądź ceramicznego naczynia, dodać smalec, śmietanę, wodę, sól, pieprz. Przykryć, i wstawić do piekarnika i dusić około godziny. Podawać z sosem z rondla, oraz usmażoną słoninką na drobno.
Przepis na danie z ziemniaków, które jest serwowane od dawien czasów tylko i wyłącznie w okolicach Taboryszek i Turgieli.

Data dodania: sob., 01/09/2010 - 19:44

Gmina Paszki (Poszki), położona na wschód od Solecznik, na obszarze tzw. dziewieniskiego wyrostka robaczkowego. Powierzchnia gminy 84,7 km2, 976 mieszkańców (w 2011 r - 787 mk).
Paszki leżą nad Gawją, dopływem Niemna. Ponad 76% powierzchni gminy zajmują lasy. 80 % terenów gminy leży w obrębie Dziewieniskiego Parku Regionalnego. We wsi znajduje się dyrekcja parku i muzeum. Muzeum posiada bogaty zbiór wytworów sztuki ludowej i przedmiotów codziennego użytku. Jest też trochę starych fotografii, książek, przedmiotów niegdyś wytwarzanych na tych ziemiach. W Paszkach, Stokach i Poginiach występują prahistoryczne kurhany z X-XI wieku. Koło wsi Stoki znajduje się grupa 42 kurhanów z V -XII wieku.

Data dodania: sob., 01/09/2010 - 19:37

Turgiele wieś gminna, leżąca 18 km na północny wschód od Solecznik. Powierzchnia gminy 118,6 km2, w całej gminie mieszka tu 2866 osób (w 2011r. - 2102 mk). W Turgielach mieszka 670 osób ( w 2011r. - 588 mk.) , w Taboryszkach 380 (275 mk.) a w Pasiekach 200 (179 mk.).

Początki wsi
Turgiele - wyraz pochodzenia litewskiego od wyrazu turgus, czyli targ, rynek. Turgiele w przeszłości nazywane Mały Merecz albo Merecz Mongirdowski. Położone nad Mereczanką, ponad doliną tej rzeki, na wzgórzu o wysokości względnej około 30 m. Lodowiec oderwał wzgórze od Wału Oszmiańskiego. Wartości obronne położenia miasteczka zostały dostrzeżone w przeszłości, o czym świadczą dwa grodziska „sytuowane na ozie, który przylega do południowych krańców miasteczka”.

Data dodania: pon., 08/19/2013 - 22:02

Zanim pokonamy kilkaset kilometrów i dotrzemy do Solecznik warto zwrócić uwagę na kilka miejsc i miejscowości które leżą tuż przy trasie a ze względu na ich charakter i wydarzenia jakie zaszły warto o nich co nieco wiedzieć...

Wskazówki co do bazy gastronomicznej:

Polecamy zajazd "Gospodę " na granicy w Ogrodnikach -  zarówno do żywienia małych grup jak i wycieczek autokarowych (tel. kontaktowy: 87 517 20 65 lub kom. +48 502 415 062). Obok znajdują się kantory wymiany walut - czynne całą dobę. Droga krajowa Nr 19, potem Nr 8 i Nr 16 są słabo wyposażone w zajazdy, bary czy restauracje -  dlatego nie warto eksperymentować i liczyć, że z  "marszu"  uda się wyżywić dużą grupę. Najlepiej posiłki rezerwować odpowiednio wcześniej.

Data dodania: sob., 01/09/2010 - 19:45
Data dodania: wt., 11/15/2016 - 12:44

Książka zawsze była, jest i będzie źródłem i symbolem wiedzy.
Wiedza zaś o historii lokalnej, zawarta w tej książce, jest cenna szczególnie. Do rąk Państwa bowiem trafia wydanie niezwykłe, poświęcone dziejom i wydarzeniom naszej ojczystej Solecznickiej Ziemi. Autor tej książki, Mieczysław Machulak, po raz kolejny zaprasza nas do wędrówki po niezwykle ciekawych zakątkach rejonu, imponuje wiedzą o nas samych, wzbudza zainteresowanie lokalną historią, inspiruje do dalszych poszukiwań tego, co zostało utracone.
Staraniem autora ukazały się do tej pory 3 wydania tomu „W stronę Solecznik” oraz wydanie „W Dziewieniszkach i dalej”, które doskonale ilustrują spuściznę historyczną i kulturową naszego regionu, stając się niejako biblią wiedzy o tym zakątku Wileńszczyzny. Pamięć o wydarzeniach, ludziach, miejscach, prawda historyczna, świadomość własnej tożsamości jest jedyną drogą ku zachowaniu bogatego dziedzictwa kresowego, którego częścią jest również piękna Ziemia Solecznicka, i zachowanie jej jest naszym zbiorowym obowiązkiem.
Chyląc czoło przed autorem, który wydaje trzecią już książkę o Rejonie Solecznickim, wyrażam wdzięczność za ogrom włożonej pracy, zaangażowanie i aktywną działalność na rzecz społeczności polskiej Rejonu Solecznickiego.
Niech ta książka będzie czymś więcej niż zbiorem faktów, niech pozwoli nam przyjrzeć się nam samym z nowej perspektywy i odnaleźć w nas ducha prawdziwego patriotyzmu lokalnego i dumy z ojczystej ziemi.

Data dodania: sob., 02/13/2016 - 21:07